De dunne lijn tussen zorgen voor uw ouder wordende ouders en ze controleren

Hoewel senioren hun autonomie fel verdedigen, willen ze wel hulp van hun kinderen als dat nodig is. Het huishouden wordt zwaarder. Er is meer medicatie om te beheren. De dagelijkse taken zijn zwaarder.

Als u zich realiseert dat uw ouder wordende ouders wat meer hulp in huis nodig hebben, realiseren zij zich waarschijnlijk hetzelfde. U houdt van hen en wil hen steunen, maar er is een dunne lijn tussen hulp bieden en hen verstikken.

Wees geen overbezorgd kind

U hebt gehoord van de generatie overbezorgde moeders en vaders die zweefden als helikopters rond hun kinderen. Wel, als u niet kunt stoppen met zich zorgen te maken over uw ouder wordende ouders, bent u misschien een helikopterkind.

Een moeder die deelnam aan een onderzoek over ouder wordende ouders  zei dat de bezorgdheid van haar kinderen haar soms verhindert om actief te blijven en haar dagelijkse leven in goede banen te leiden: "Ik leef met een zoon die, eerlijk gezegd, af en toe de oren van mijn kop zaagt: 'Doe dat niet. Dat kun je niet doen, ik doe het wel voor u.' Weet je, ik moet iets doen! Ik kan niet immobiel zijn."

U bent niet de ouder

Niet alleen zijn zinnen als "uw ouders opvoeden" en, nog erger, "U bent uw ouders geworden, en zij zijn uw kinderen geworden" niet behulpzaam. Ze zijn ook niet waar.

In een recent interview vertelde Françoise, een gelukkige huurder van een serviceflat, dat haar zoons soms meer geïnteresseerd zijn in het oplossen van haar problemen dan in het luisteren naar haar gepraat erover: "Als ik ze bel met een probleem, zeg ik: 'Ik heb dit probleem'. Dan zeggen ze: 'Oké, mam, dit is wat u moet doen.' Ik weet wat ik moet doen! Ik wil er gewoon over praten. Ik wil een beetje meeleven."

Ook al worden uw ouders ouder en hebben ze misschien wat meer hulp nodig dan vroeger, het zijn nog steeds volwassenen.

Geen honderd vragen meer

Weet u nog dat uw ouders u vroeger ondervraagden over wat er op school gebeurde: Wat hebt u geleerd bij wiskunde? Wat hebt u vanmiddag gegeten? Het is waarschijnlijk dat u niet zo zot was van hun overbescherming.

Wees dus niet verbaasd als uw ouders uw manier van vragen stellen ook niet op prijs stellen: Wat hebt u gegeten? Hebt u uw medicijnen ingenomen? Hebt u boodschappen gedaan?

Een andere moeder die we enkele vragen stelden, zei: "Mijn kinderen, ze zijn altijd in de buurt. In feite voel ik me net een kind omdat ik me bij hen moet melden. Als ze bellen en geen antwoord krijgen, komen ze naar het huis, dus ik moet ze laten weten waar ik heen ga, hoe laat ik terug ben."

"Hij bedoelt het niet kwaad"

Gelukkig zeggen veel ouders dat de overbezorgdheid die hen ergert, hen ook het gevoel geeft dat hun kinderen om hen geven en bereikbaar zijn. Ze waarderen de bezorgdheid die eruit spreekt.

"Ik had liever dat hij me met rust liet, maar hij bedoelt het niet kwaad," vertelde een vrouw. "Hij is echt heel goed. Hij bedoelt het goed. ... Ik lach er bijna om dat ze lastig zijn. Op het moment zelf bent u misschien geïrriteerd, maar daarna, vindt u het leuk. U waardeert het bijna. Wat zou ik doen als hij er niet was? Wat zou ik doen als het hem niet kon schelen?"

Uiteindelijk concludeerden de onderzoekers dat hulp van kinderen in veel opzichten werd weerstaan en als een gemengde zegen werd gezien.

Vraag uw gratis exemplaar van ons boek